0

BEĞENDİM

ABONE OL

News

0

Son yıllarda yani internet kullanıldığından beri insanların, özellikle yeni yetişenlerde karşılıklı davranışlarda çok büyük değişikliklerin olduğu görünmektedir. Hele okullarda okuyan gençler, kendilerini internete kaptırarak kendisinden önceki kuşakları davranışlar açısından görmez hale geldiler. Adeta yirmi, otuz santimetrelik alet onları teslim aldı. Tecrübe yok sayıldı. Büyüklerin yaşadıklarının anlatımı fazla, düzensiz addedildi. Tecrübeleri dile getiren sohbetler yerine, yalnız kalarak internette uğraşımı oradan aldıkları bilgileri esas olarak kabul etmeyi yeğlemektedirler.

Bu yeni nesildeki büyük değişim ileride zarar mı, kar mı getireceğini kimse sarahaten belirtmemekte ama bu durumdan özellikle anne ve babalar şikâyetçi olmaktadır.

İnternet gençliği diyebileceğimiz bu nesil vasıtasıyla meydana gelen kültür değişikliği, örf ve âdetimizi sıfırlayarak bir Dünya vatandaşı yolu açılmaktadır. Yazılıp gelen kitaplar rafa kalkmış, edinilecek bilgi üç-beş tuşla doğru veya yanlış elde edilebilmektedir. Bu gençlikte anne – baba, kardeş, abi ve de büyükler arasındaki davranışlar, gönül almalar önemini kaybetmiş, büyüklerin onlara şöyle davranmanız gerekiyordu sözüne neden cevabı gelmekte, izahında, bu örf ve adetten geleneksel davranışın sevginin tezahürüdür dendiğinde de, ‘‘bunu söylemek şart mı’’ denilebilmektedir. Büyüklerle sohbet edilmesi ve onların tecrübe ve nasihatlarını bu sohbette dile getirilmesi gereksiz görülmektedir. Zaten buna da fırsat tanınmamakta emsalleri ile beraber olma yeterli görülmektedir.

Peki, ne olacak; bilgilerin depolandığı kitaplar rafa kalkmış, büyüklerin tecrübelerinin dinlenmesi boş zaman kaybı olarak görülmüş olması nedeniyle geçen tarihle, örf ve adetin bağlarını devam etmesinin sağlanması, gerek bahsi geçen internet vasıtasıyla gerekse yüz yüze mecburi eğitimle bir nebze olsun düzeltilebileceğini düşünüyorum. Bu eğitimi zaman kaybetmeden okullarda mecburi dersler arasında ‘‘ Adab-ı muaşeret’’ adı altında verilmesi doğru olacağı kanısındayım. Kişiler arasındaki tutum ve davranış, bir Fransız, Amerikan anlayışına adetine göre olmayıp, bizim milli geleneklerimize uygun olarak, yemek yeme adabından, toplumdaki davranış ve sözleri de içine alan olmalıdır.

Ayrıca bu sadece yeni yetişen gençler değil ileri yaşlara kadar otuzundan başlamak üzere okullar açılmalı, seminerler verilmelidir. Böylece eski ve yeni anlayış farkı asgariye indirilebilir.

M. Zeki Sayın